۱۶ آذر روز دانشجو

به گزارش «جیرفت من» حاصل ضرب وسعت عشق در عمق عدالت و میهن‌پرستی  را تو فقط می‌توانی حساب کنی، تو از هر آشنایی آشناتری

دانشجو لالایی خوش صدایی داری که گهواره جامعه  را خوب تکان می دهی

نور پاشیدن و پنجره ساختن را تو به مردمان سرزمینت آموختی

آنقدر بیدارید که خواب آلودگی جامعه را برملا می‌کنید و چشم‌هایت هیچ وقت بهت خیانت نمی‌کند.

دانشگاه‌تان غرفه‌ای‌ست که ویتامینِ اندیشه جامعه را تامین می‌کند.

تو هزاران دعا برای استجابت آماده کردی اما مهمترین آرزویت استجابت دعای قلمت است، زیرا تنها با قلمت می‌توانی بغض‌ات را روی کاغذت منفجر کنی.

خودم دیدم دکتر علی شریعتی با همین نوع انفجارها از کویر و هبوط، محصول درو کرد و «فاطمه را فاطمه دید»

حاصل ضرب وسعت عشق در عمق عدالت و میهن‌پرستی  را تو فقط می‌توانی حساب کنی و تو تنها تنهایی هستی که با هدف، اشک می‌ریزی و بی‌هدف نمی‌خندی و اگر پای وطنت بشکند لنگ می‌شوی و در معرفت ولخرج هستی و در حیاتت مرگی نیست.

سلام همه ایرانی‌ها و ایران‌دوست‌ها بر تمامی لیلی‌ها و مجنون‌های سرزمینم

به همه عاشقین و معشوقین مأنوس به علم، قلم، اخلاق و ایمان؛ به هم‌کلاسی‌های ملاصدرا که فیلسوفانه جهل می‌شکافند و شعور می‌کارند.

سلام به هم مکتبی‌های بوعلی که درد جامعه را نوشدارو می‌بخشند.

سلام به هم حجره‌ای‌های نشان‌های بلیغ نخودکی‌ها و رجبعلی‌ها که عیار دین را تنظیم می‌کنند تا سره از ناسره مشخص گردد.

سلام به هم‌باشگاهی‌های پوریای ولی که دانشگاه را در برهه‌ای از زمان خالی کردند و به جنگ دیو بعثی رفتند تا روح جوانمردی را در جامعه برای همیشه زنده نگه دارند و وقتی شهید شدند قلب‌شان در قبر جای نگرفت.

سلام برهمه شما که در رشته‌ها و رسته‌های متمایز ایران‌مان را به روزرسانی می‌کنید، دانشگاه مسیر هدایت جامعه است و شما پیامبرانش و پیام آورانش

دانشگاه مسیر رژه و سان قلم‌هاست و شما نون این اقلام، محل حساب‌ها و کتاب‌ها و تمرین حساب روز حساب، محل آفرینش و هنرها، محل خالق شدن به عشق خالق مطلق، خوش به حال‌تان شما خانه‌تان را در مسیر رفت و آمد پیامبران ساخته‌اید چون محل شورش عقل بر جهل، محل طغیان عقلانیت، محل تدریس پیامبران و محل راستی است، راهی است که پیامبر هر روز از آن می‌گذرد چون قلم آنجاست و به قلم قسم یاد شده

قطعاً در نبش هر دانشگاه، پیامبری منزل دارد و آزمون «نون والقلم» می‌گیرد.

شما را دانشجو نامیدند تا پروتکل الهی را بشناسید و به جامعه بشناسانید.

تو به سپیدی برف و سفیدرویی میهنت ایمان داری، اینچنین باش تا جامعه به تو اقتدا کند.

در حوزه و دانشگاه، منبر دیانت بپا کن و واعظ خوبی‌ها، و سربلندی جامعه شو

گاهی طلبه شو و طالب معرفت معصومین شو، محیط دانشگاهت رَحَمیست برای پرورش کودک درون و عزت برون 

در وجودتان دفتری با ۳۶۵ برگ اراده و ایده هست که نستعلیق جامعه را مشق می‌کند.

دانشجوی عزیز بهار ایرانیت‌مان هنوز به بوی توست که سبز می‌شود و خورشید اسلامی‌تمان هنوز به نور توست که می‌تابد.

سعی کنید همیشه قلمتان عاشق بماند.

بقلم: رضا محمودی

انتهای خبر/ فاریابی

توسط admin960

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *